مقدمه

یک سکوی نفتی دریایی، شهری شناور روی اقیانوس است که هرگز نمی خوابد. این کشتی بی‌صدا و شبانه روز کار می‌کند و وظایف خود را انجام می دهد. میلیاردها بشکه نفت و گاز توسط سکوهای نفتی و چاه‌های گاز برای تامین انرژی جهان تولید می‌شود. صنعت نفت در اقتصاد جهانی نقش مهمی را  ایفا می کند.

از گذشته تا به امروز

پانصد سال پیش تقاضای نفت بسیار بیشتر از عرضه آن بود. شرکت‌های نفتی علاوه بر نفت چاه های خشکی، نفت های زیر بستر دریا را استخراج کردند. حفاری در آب های آزاد برای اولین بار در خلیج مکزیک مورد توجه قرار گرفت، که منجر به اولین ساختار چاه نفت دریایی شد.

نشت نفت در دریا منابع آب شیرین را آلوده می کند و منجر به مشکلات بهداشتی برای مناطق اطراف می شود. همچنین، پس از تخلیه چاه نفت، دکل باید برچیده و از بین برود. برای جلوگیری از نشت یا فوران تصادفی در چنین تاسیساتی، فناوری ویژه ای وجود دارد که احتمال آلودگی آب را از بین می برد.

انسان و سکوی نفت

انسان ها برای ایجاد عملیات ایمن و کارآمد سکوهای نفتی عظیم نقش مهمی را ایفا می کنند. آنها وظایف مختلفی را انجام می دهند: از مهندسی گرفته تا کمک های جزیی. به عنوان مثال، متخصصان و بازرسان اطمینان حاصل می کنند که دکل در وضعیت کار قرار دارد، مهندسان برای رفع هرگونه نقص احتمالی تلاش می کنند و کارکنان کمکی کل خدمه را تغذیه می کنند و خدمات دیگری را ارائه می دهند.

زندگی یک کارگر بر سکو نفت

زندگی برای کسی که تصمیم  به کار در این صنعت می گیرد به طرز چشمگیری تغییر می کند. زندگی در یک سکوی نفتی فراساحلی مشکلات زیادی به همراه دارد. در ابتدای کار، دکل باید تجهیز شود. از این رو، عینک و کلاه ایمنی، روپوش و چکمه های پنجه فولادی در بدو ورود استفاده می شود. آموزش های ایمنی منظم قبل و در حین استفاده از ابزارآلات انجام می شود.

ساعات کاری بر روی سکوی نفت

نیروهای دکل نفتی شیفت های هشت تا دوازده ساعته با تایم استراحت برای غذا در صبح، ظهر و شب دارند. گاهی اوقات شیفت های شبانه را انجام می دهند، زیرا این صنعت 24 ساعت شبانه روز و هفت روز هفته کار می کند. یک دوره کاری دو هفته ای روی دکل، تقریباً دو هفته تعطیلات را برای نیروی دکل به همراه خواهد داشت. این تعطیلات برای جبران کار سخت فیزیکی در سکوی دریایی است.

امکانات رفاهی روی سکو نفت

در دکل، نیازی به نگرانی برای غذا، لباس‌شویی یا محل اقامت نیست. اتاق‌ها تخت‌های دوطبقه دارند، زیرا فضای کمتری را اشغال می کنند و حس رفاقت با همکاران را تقویت می‌کنند. تلویزیون در هر اتاق، سالن بدنسازی مجهز، امکانات ورزشی سرپوشیده مانند تنیس روی میز، و رایانه های مجهز به اینترنت از جمله مزایایی است که فرد در دکل از آن لذت می برد.

چند دهه قبل، کارکنان دکل می توانستند فقط یک بار در دو هفته (زمان تماس محدود) تماس بگیرند. اما با ظهور فناوری موبایل و پهنای باند، سکوهای نفتی می توانند از امکانات مختلف اینترنتی از جمله تماس های صوتی بدون وقفه و نامحدود و اتصال سریع به Wi-Fi را برای کارکنان فراهم کنند.

خطرات روی سکو نفت

در حالی که کار روی سکوی نفتی بسیار جالب و با ارزش به نظر می رسد، خطر همیشه وجود دارد. مایعات بسیار قابل اشتعال از زمین استخراج می شوند. همیشه احتمال مواجهه تصادفی با این مواد شیمیایی وجود دارد که می تواند عواقب شدیدی داشته باشد!!

ماشین‌آلات خطرناک و سنگین مانند جرثقیل‌هایی که قادر به بلند کردن بارهای سنگین هستند همیشه کار می‌کنند. کار در ارتفاعات شدید با وجود شرایط بد آب و هوایی (طوفانی یا بادی) انجام می شود، چه برای یک نیروی دکل چه برای نیروهای خارج از دکل مانند امدادگران، غذاخوری ها و غیره. زندگی در یک سکوی نفتی هیجان انگیز و نشاط آور است، در حالی که سهم خود را از خطر دارد.

با سیستم های جدیدتر و ایمن تر، خطرات نسبت به گذشته کاهش یافته است. با این حال، همیشه احتیاط توصیه می شود و بهترین شیوه های عملیاتی باید دنبال شوند.

دوره های آموزشی

اکثر شرکت های نفت و گاز فهرست بلندبالایی از صلاحیت ها و الزامات کارکنان خود را دارند، زیرا کار روی یک سکوی نفت ساده نیست که فرد عادی قادر به انجام آن باشد.

کسانی که دارای حداقل تحصیلات هستند می توانند پس از گذراندن مدرک دیپلم یا دوره مشخص شده برای مشاغل پایه دکل نفتی (مانند جوشکاری) اقدام کنند. نیروهایی از دکل که تعمیرات مکانیکی، نصب ابزار، جوشکاری و غیره را انجام می دهند، نیاز به گواهینامه کار با تجهیزات سنگین و ماشین آلات تخصصی دارند. به عنوان مثال، جوشکاران دریایی مجموعه ای جامع از دوره ها و گواهینامه های مورد نیاز برای کار در این صنعت را دارند. همچنین مهندسان در طراحی سازه های دریایی مقاوم، استخراج نفت و... به مدرک رشته مورد نظر یا گواهینامه نیاز دارند.

ارتباط



اتصال به مرکز برای هر کار دریایی مهم است. ارتباط به عنوان نزدیکترین منبع برای تکمیل تجهیزات و کمک در مواقع اضطراری عمل می کند. رایج ترین روش حمل و نقل خدمه، کارکنان و تجهیزات هلیکوپترهای تخصصی اصلاح شده است. به غیر از هلیکوپتر، قایق ها روش دیگری برای اتصال سکوهای دریایی به خشکی هستند. سکوهای کوچکتر نیز ناوگانی از قایق های موتوری اختصاصی دارند که می توانند برای حمل سریع کالا، انجام بازرسی یا بازیابی تجهیزات از دریا استفاده شوند.

بعد از پایان عمر سکوی نفت چه اتفاقی می افتد؟​



هنگامی که یک سکوی نفتی تولید را متوقف می کند، شرکت ها می توانند سکو را حذف کنند یا تنها با برداشتن بخش بالایی، آن را به یک صخره مصنوعی تبدیل کنند. در سال‌های زیاد، ستون‌های دکل زیر امواج و گل از بسیاری جهات با اکوسیستم دریایی یکی می‌شوند.

تغییر سکوهای نفتی غیر فعال به صخره در ایالات متحده 40 سال پیش آغاز شد. در آن سال، کنگره ایالات متحده قانون تقویت ملی ماهیگیری را تصویب کرد، که بر مزایای تبدیل دکل ها به صخره ها تأکید کرد. ایالت های آلاباما، لوئیزیانا، می سی سی پی و تگزاس دارای برنامه های دکل به صخره هستند که بیش از 500 دکل را به صخره های مصنوعی تبدیل کردند.

دکل زیر دریایی اسکلت مناسبی برای صخره های مرجانی، صدف ها، ماهی های ریز و دیگر حیات وحش دریایی است. دکل هایی مانند پلتفرم هالی یکی از پررونق ترین زیستگاه های دریایی ساخته دست بشر با جمعیت های متنوع ماهی است. با این حال، حتی این صخره‌ها با خطراتی روبرو هستند، زیرا نفت از چاه‌ها یا خطوط لوله اصلی امکان نشت دارد. در سال 2021،نفت از یک خط لوله بین سکوی Elly و بندر لانگ در ایالت کالیفرنیا به بیرون درز کرد. حیوانات دریایی که در نزدیکی صخره مصنوعی زندگی می کردند تحت تأثیر قرار گرفتند.

با این حال، در صورت سقوط صخره های مصنوعی کالیفرنیا، حدود 27 اکوسیستم دریایی تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. همچنین، باعث آلودگی و تولید زباله می شود زیرا برخی از سکوها مانند دکل هارمونی در کانال سانتا باربارا از برج ایفل بلندتر هستند!